Interview 28e op meer dan zes minuten. Nee, de eerste veldrit van het seizoen was voor Yara Kastelijn sportief geen groot succes. Maar wie denkt dat haar glimlach daarmee verdwijnt, is aan het verkeerde adres. De 26-jarige Nederlandse kreeg deze zomer in de Tour de France Femmes de bevestiging dat haar focus verleggen van de cross naar de weg, het beste was wat haar kon overkomen. Na een waanzinnige solo won ze de vierde etappe vóór Demi Vollering, waardoor cross nu definitief bijzaak is.
Omschakeling van focus
“Ik werd echt als aller-allerlaatste opgeroepen bij de start,” lacht Kastelijn na de cross in Heusden-Zolder aan onze microfoon. “Maar wat maakt het uit? Voor mij was het vooral belangrijk om plezier te maken. Vandaag was pas mijn eerste intensieve training. Maar toch heb ik onderweg best veel mensen ingehaald, dus ook op sportief vlak was het niet superslecht. Het was een positieve dag.”
“Dat klopt, vooral omdat ik me hier totaal niet op had voorbereid. Ik had nog maar één keer op mijn crossfiets gezeten, maar dat was voor de stage met de wegploeg. Het was wennen, maar de sfeer is nog altijd geweldig.”
Focus en doelen
“Vorig jaar en de jaren voordien vond ik het altijd best spannend om crossen te rijden, maar nu voelt het meer als een uitstapje (lacht). Ik mag niet meer de fout maken om de druk op mezelf te hoog te leggen, iets wat ik vroeger misschien te veel deed. Nu weet ik gewoon dat ik intensiteit mis, en achteraan sta. Mijn doelen liggen gewoon ergens anders. Ik heb me gefocust op het wegseizoen, en de boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen staan.”
Verschuiving naar de weg
“Het is voor het eerst ter sprake gekomen tijdens een meeting met Philip Roodhooft, onze grote baas. Plots zei hij me: ‘eigenlijk denk ik dat je een betere wegrenster bent dan een crosster’. Dat heeft me wel aan het denken gezet.”
“Nee. Eerlijk? Ik vind het zelf lastig om keuzes te maken en knopen door te hakken. Maar bij het team, Fenix-Deceuninck, maken zij de keuzes voor mij. En dat is dan net dat ene zetje in de rug wat ik nodig heb.”
De weg vooruit
“De Strade Bianche is mijn eerste doel van het jaar. Ik werk superhard deze winter om er vanaf het voorjaar weer te staan. Maar het blijft spannend om weer aan de weg te denken. En de cross? Ik kom nog vier keer in actie, en natuurlijk ga ik het beste van mezelf geven, maar het plezier primeert.”